Orijinal ismi Martine olan ve Türkiye’de de Ayşegül ismi ile yayımlanan 60’ya yakın çocuk kitabı serisi birinci defa 1964 yılında basılmış, 4 jenerasyon bu kitapları okuyarak büyümüştü. Kolleksiyoncuların peşine düştüğü seride en çok, Ayşegül Tatilde, Ayşegül Yaşasın Tatil, Ayşegül Seyahatte kitapları satılmış her periyot çok okunan kitaplar ortasına girmişti.
İlber Ortaylı’nın “Tatilimizi hoş geçirelim” başlıklı yazısı:
Türkiye’nin hoş tabiatını, güçlü kültürel yapısını, adım başındaki değişikliklerini tanıyan ve seven bir gençliğin buradan kopması pek mümkün değildir. Hatta göçün kendisi bile bu yüzden süreksiz olabilir. Bu bakımdan size kimi tavsiyelerim var. Bayram tatillerimizi muhakkak bir bölgede yapalım ve yalnızca denize girmenin dışında etrafı gezmeyi iş edinelim.
Türkiye’de seyahat her şeye karşın en ucuz cümbüştür. Gitgide pahalılaşan restoranlarda, pek de kalınması gerekmeyen lüks otellerde daha çok para harcarız. Fakat benim gençliğime nazaran hala Türkiye’de makul fiyatlara kalınacak kolay otel ve pansiyonların sayısı oldukça kalabalık ve bunların fiyatları uygun.
Kaldı ki uzaklıkların tıpkı İtalya’daki üzere kısa olması, bu aralar içinde çok fazla şeyler görüp yaşamamızı sağlıyor. Bu özellik ve yapıdan bayramlarda istifade edin. Çanakkale’de Behramkale’ye gidersiniz lakin etrafı gezmek hiç de masraflı değildir ve yapın. Marmaris’e gidersiniz ancak orada oturup kalmak zorunda değilsiniz; etrafındaki hoşlukları görebilirsiniz, Muğla Karaburun da birebir biçimde. Trakya’dan geçin Çanakkale ve Gelibolu merkezli yerler de buna dahildir. Tutun ki bu tatilde hiçbir yere gidemediniz. Kırklareli tarafına İğneada’ya uzansanız kâfi.
Uzun bir tatile giriyoruz. Bu tatilde Türkiye için seyahat programı yapmak en akıllısı olacak. Tatilde seçtiğiniz ana üsse nazaran kimi bölge ayrımlarına gireceğiz. Şayet Çanakkale civarında kalıyorsanız; Anadolu yakasında Troya, Behramkale civarına odaklanmanızı tavsiye ediyoruz. Bu köşeyi tanımak gerekiyor, sevmek çok kolay. Alıştığımız Troya hafriyatları yanında Farelerin Apollo’sunun Mabedi diye (Gülpınar Köyü’nde) bilinen ve onarımı başarılı olan anıtı görmekte büyük yarar var. Paşaköy’den Midilli’yi seyretmek farklı bir zevk. İmroz ve Bozcaada bayramda gidilecek yerlerden değil. Çok kalabalık ve ulaşımı da denizden hudutlu imkânlar verdiği için keyfiniz kaçabilir.
Bayramdan sonra devam edebileceğiz bu bölgede Gelibolu Yarımadası’nın Kilidbahir ve çabucak uçta yer alan kısmı ve Seddülbahir köyleri seyahat, denize girmek ve yemek için nadide rastlanan yerlerdir. Gelibolu Yarımadası üzüm bağları buna dayanan sanayi ve restoranlarla ünlendi. Türkiye tabiatının el değmemiş yalnızca gezilmekle kalmakla temenni ettiğimiz yerler.
Çanakkale Boğazı’nın Anadolu yakası ise Lapseki’den itibaren kıyıları prestijiyle inanılmaz bir zenginlik veriyor. Şayet yeni açılan tüneli kullanmazsanız Çanakkale’den Balıkesir vilayetine geçiş; yani Küçükkuyu ve Altınoluk gezisi bu türlü bir ziyaret için en uygunu. Ayvacık kazasının Paşaköy üzere bütün köyleri başka bir zenginliktir. Bayramda en az uğranması gereken yer ise bugün için Balıkesir vilayetinde bulunan Altınoluk, Edremit ve Ayvalık kıyıları. Buralardaki insan ve araç trafiği bayram tatilleri sırasında tahammül edilmeyecek dereceye ulaşıyor.
ÇEŞME VE ALAÇATI’DAN UZAK DURUN
İkinci bölge; İzmir’in Urla kazası Karaburun ilçesi ve Çeşme ortasındaki bölgedir. Çeşme ve Alaçatı bayram ziyaretlerinde uğranmaması gereken yerler. Ancak Seferihisar’ın kıyıları Ege Bölgesi’nin zenginliklerini, bitki örtüsünü hâlâ görebileceğimiz yerler.
Üçüncü bölge; Muğla ili hudutları içindedir. Bayramda Milas kazası, Güvercinlik, Güllük Muğla’nın kendisi ve direkt doğruya Datça varken hiç Bodrum ve Marmaris’e yönelmeyin. Datça’ya giderken Selimiye ve Bozburun’a da uğranabilir. Burası deniz ve yelken için çok müsait. Çoklukla Türk turistler karşıdaki Simi Adası’nı tercih ediyorlar. Sahiden tipik bir Yunan adası. Rodos’a gelince, Akdeniz tarihinin özeti bir ada. Bir bayram tatilinde Rodos, Midilli’ye yahut Sakız’a tercih edilecek kadar rahat ve geniştir. Üstündeki şövalyeler periyodu geç Avrupa ortaçağının yapıtları ve kale Osmanlı devri ve daha öncesinin atmosferi yaşanmaya paha, ada merkezinden güneye gerçek gitmek daha farklı görünümler çıkarılabilir.
Dördüncü bölge Antalya’nın Çıralı ve Fethi’ye ortasındaki bölgesi. Şayet kesinlikle deniz demiyorsanız, Kelebekler vadisi ve dağ.
Beşinci bölge de Antalya’ya yoğunlaşmayacaksınız Elmalı, Korkuteli, Saklıkent ve Isparta’nın Sagalassos üzere dağ kentleri. Buralarda Klasik Yunan ve Roma periyodunun güzel kalıntıları daha Antalya’dan Elmalı’ya geçerken sol tarafınızdaki Termessos dağ kentini ziyaretle başlar. Türkiye arkeolojisinin ve tarihinin en değişik noktası buradadır. Üstelik Selçuki evresi kervansarayları ve yerleşimlerinin, Akdeniz medeniyeti ile Türklerin nasıl kaynaştığını anlamak için bu kazalara bakmak gerekiyor.
SEVGİLİ HASRET SENİ BEKLİYORUZ
10 Haziran’da beklenmedik bir kaza geçirdin. Tesadüfe bakın Zürih’te otobüs sana çarptı. Komadasın, kaygı içinde hayati tehlikeyi atlatmanı bekliyoruz. Başkonsolosluğumuz ve Büyükelçiliğimizi aradığımızda çoktan probleme müdahil olduklarını öğrendik. Zürih Üniversitesi Hastanesi şu anda kendisine sığınılabilecek en uygun kurum diyorlar. Senin şifa bulman, sıhhatin, neşen ve pırıldayan zekân ve kaleminle ortamıza dönmen hepimizin tek dileği.
Özlem Kumrular’ı tanıdığımda Halil İnalcık Hoca’nın Bilkent’te öğrencisiydi. Renkli ve tatlı bir çılgındı. Boğaziçi’ni okuduktan sonra o kariyerdekilerin pek de yapmadığı bir şey yapmak için İspanya’da Salamanca Üniversitesi’ne gitmişti. Bu eski üniversitede aldığı dereceyle bir Akdeniz tarihçisi olarak gelmişti. İspanyolca ve Portekizcesi vardı. Hele İspanyolca denizcilik lisanını de biliyordu. İtalyancayı üstüne öğrenmişti ve 17. asrın metinlerini (paleografik kaynakları) ustalıkla okuyordu. Ne yazık ki Türkiye’deki üniversitelerde bu vasıflardan gereğince istifade edilecek bir kısım hala kurulmuş değil. Biz imparatorluğumuzun, atalarımızın, kendimizin hangi ortam ve dünyada yaşamış olduğunu ve yaşamakta olduğunu hâlâ idrak edemedik.
Özlemcik neredeyse her 6 ayda bir yeni bir lisan öğreniyordu. Bir de baktım Yeni Yunanca öğrendi. Hocasını tanıdım ve tesadüf ettim. “Bu kız ne yapıyor?” dedim. “Fevkalade yapıyor. Harika kavradı” dedi. Neredeyse elinden hiçbir lisan kurtulmuyordu. Ancak devamlı hepimiz üzere bir mali düşüncedeydi. Bulunduğun üniversite ile ortanın uygun olmadığının farkındaydık. Üstün kabiliyetli çocukların ve hocaların işi zordur. Etrafın kendilerine uymalarını beklerler.
Bu parlak insanın tekrar bizle olmasını, çalışmasını, eserler vermesini, tatlı tatlı uzun uzun konuşmasını Allah’tan diliyoruz.