Scientific Reports isimli akademik mecmuada yayımlanan bulgular, günümüz Polonyası’nda yaşayan Magdalenian avcı-toplayıcılarının cenaze ve ritüel uygulamalarına daha fazla ışık tutuyor.
Önceki araştırmalar, eski insan topluluklarının ya ritüel maksatlı ya da açlık şartları nedeniyle yamyamlığa başvurduğunu öne sürüyordu.
Son çalışma, Krakow yakınlarındaki Maszycka mağarasından 19. ve 20. yüzyıllar boyunca 1960’lara kadar yapılan bir dizi hafriyat sırasında alınan düzinelerce kemik üzerinde yamyamlığa dair deliller gösteriyor.
Kemiklerin birçok parçalanmış halde bulunduğundan, insan kalıntıları oldukları anlaşılamamıştı.
Günümüzdeyse 53 kemik üzerindeki kesik izlerini 3D mikroskopi teknikleri kullanarak tahlil eden bilim insanları, “cesetlerin beslenme emelli kullanıldığını” doğrulayabiliyor
CESETLERİN ÇÜRÜMEDEN İŞLENDİĞİ BELİRTİLDİ
Analiz, cesetlerin mevtten kısa mühlet sonra, çürümeye fazla vakit verilmeden işlendiğini doğruluyor.
Araştırmacılar, fosil insan kemikleri üzerindeki işaretlerin birçoklarının, kesilip yenen hayvan kemikleri üzerindeki işaretlerle dengeli olduğunu gösteriyor.
Hatta kimi fosil kemiklerin, besin açısından varlıklı iliklerinin yenmek üzere çıkarılması için kırılarak açıldığı görülüyor.
Kafataslarındaki kesik izleri, besin açısından varlıklı bir organ olan beyne erişmek için baş derisinin ve etin çıkarıldığına işaret ediyor. Kemiklerdeki izler ve kasıtlı kırıklar “kas demetlerinin, beynin ve iliğin çıkarıldığına” işaret ediyor. Araştırmacılar, “Bu sistematik hareketler, en besleyici kısımlara öncelik verilerek cesetlerin kapsamlı bir formda tüketildiğini gösteriyor” diyor.
Rovira i Virgili Üniversitesi’nden çalışmanın ortak müellifi Francesc Marginedas, “İskeletteki kesik izlerinin ve kasıtlı kırılmaların yeri ve sıklığı, cesetlerin besinsel olarak sömürüldüğünü açıkça gösteriyor ve tüketim olmadan cenaze merasimi hipotezini ortadan kaldırıyor” dedi.
HEM İNSAN HEM DE HAYVAN KEMİKLERİ BİR ORTADA BULUNDU
İnsan kemikleri hayvan kemikleriyle karışık halde bulundu, bu da birlikte tüketilmiş olabileceklerini düşündürüyor.
Tüm kemikler aşağı üst tıpkı periyoda tarihlendiğinden, araştırmacılar hayvanların ve insanların tıpkı olayda, muhtemelen savaş vaktinde öldürülmüş olabileceğinden şüpheleniyor.
Çalışmanın bir öbür muharriri Palmira Saladié, “Yamyamlık, insanlık tarihinde çeşitli vakitlerde belgelenmiş bir davranış. Tarih öncesi bağlamlarda, hem hayatta kalma gereksinimlerine hem de ritüel uygulamalara ve hatta kümeler ortası şiddet dinamiklerine karşılık gelebilir” dedi.
Araştırmacılar, yaklaşık 20 bin yıl evvel Son Buzul Azami’yi takip eden demografik genişlemenin kaynaklar için rekabeti ağırlaştırmış olabileceğini ve bunun da farklı erken insan toplulukları ortasında çatışmalara yol açmış olabileceğini söylüyor.
Böyle bir çatışmanın birtakım durumlarda savaş yamyamlığıyla sonuçlanmış olabileceğinden şüpheleniyorlar.
